Mijn Visie

Het allerbelangrijkste uitgangspunt van waaruit ik werk is dat ieder van ons voortdurend in zijn leven in ontwikkeling is. We vallen, proberen te begrijpen waar we over gestruikeld zijn, staan weer op en lopen verder.... Soms lukt het opstaan niet meer. Dit kan zijn doordat je iemand nodig hebt om je te helpen. Helpen begrijpen...

Kinderen en jongeren ontwikkelen zich in een relatief korte periode sneller, dan vanaf het moment dat we ongeveer 23 jaar zijn. Dit betekent dat emotionele en/ of gedrags- problematiek van een kind of jongere passend kan zijn binnen de fase van zijn of haar ontwikkeling of het gevolg zijn van elementen in de leefwereld van een kind of jongere. Denk bijvoorbeeld aan (digitaal)pesten, kinderangsten, ouders die gaan scheiden of gescheiden zijn. . Mijn ervaring is dan ook, dat dit soort problemen door passende begeleiding en waar nodig (tijdelijke)aanpassingen op school en/ of thuis na een tijdje weer verdwijnen. Helaas geldt dit niet voor leerstoornissen zoals dyslexie en dyscalculie. Door een wetenschappelijk onderbouwde behandeling (er worden heel veel behandelingen aangeboden die niet doeltreffend zijn en zelfs extra problemen veroorzaken), zullen kinderen steeds minder problemen met lezen, spellen en rekenen ervaren. Echter, problemen met het automatiseren van deze willekeurige systemen zijn blijvend; dat is de kern van een leerstoornis. Emotionele problemen (zoals een laag zelfbeeld), die vaak voorkomen bij dyslexie en dyscalculie zullen door behandeling vaak verbeteren. De ontwikkeling van ieder van ons, jong en oud, kan door verschillende factoren of redenen verstoord raken, waardoor een ontwikkeling trager gaat verlopen dan mogelijk is of soms zelfs tot stilstand komt. Wanneer dit (te) lang duurt en we niet meer in staat zijn verder te ontwikkelen, ervaren we dat als 'verstorend' en wordt er hulp gezocht.

Mijn stijl kenmerkt zich door een nieuwsgierige en onderzoekende houding, waarbij luisteren en observeren centraal staat. Daarnaast ben ik direct en oprecht en zet ik de ander graag aan het denken of voelen. Ik schuw niet om eerlijk te zeggen wat ik zie, ook al is dat niet altijd wat we willen horen. Hokjes en ‘label’s zijn mij vreemd, omdat die gedeeltelijk onze problemen verklaren, maar geen blauwdruk zijn van wie een individu in wezen is. Mijn kracht zit in het samen ontdekken, samen nieuwsgierig zijn en samen reizen door je eigen emotionele landschap. Daar liggen de antwoorden op het waarom jij, je kind of je relatie vastloopt of vast zit. Geen protocollen of standaard behandelingen, wel een hulpvraag als begin met vaak een verrassende ontdekkingstocht tot gevolg... wie durft?